Contextuele Coaching
“De mate van betrouwbaarheid in relaties is afhankelijk van de mate waarin werkelijke, verantwoordelijke zorg aan elkaar wordt gegeven. Relaties kunnen worden geschonden of hersteld. De belangrijkste hulpbron hierin is een volwassen dialoog.”
– Iván Böszörményi-Nagy –
Ieder mens heeft een eigen unieke context
Contextuele coaching gaat ervan uit dat ons leven, ons ‘zijn’, is geworteld in onze familiegeschiedenis (ouders, opa’s, oma’s, broers, zussen met de navolgende generatie). We zijn gevormd en beïnvloed door datgene wat voorgaande generaties aan ons hebben doorgegeven.
Deze erfenis vormt onze persoonlijke en relationele ontwikkeling. In ons gezin van herkomst hebben we onder andere leren omgaan met elkaar, bijvoorbeeld hoe we leren liefhebben, hoe we leren omgaan met verwachtingen, hoe we ons leren af te grenzen, hoe we om leren gaan met emoties en met conflicten. Het kan ook zijn dat er specifieke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden die een grote doorwerking hebben op ons verdere leven. Deze erfenis kan (onbewust) een rol spelen in hoe we ons voelen en beïnvloedt ook onze huidige relaties.
Verstoring in onze familierelaties raakt ons bestaan!
Onverbrekelijk verbonden en geworteld…
De band tussen ouders en kinderen is onverbrekelijk: ouders zijn voor altijd ouders van hun kinderen en kinderen blijven altijd kinderen van deze specifieke ouders.
Vastgelopen (familie)relaties kenmerken zich ten diepste door eenzaamheid ten opzichte van elkaar.
Hoop…
Maar hoe gestagneerd familierelaties ook mogen lijken, er is hoop, omdat de bloedband onverbrekelijk is. Ten diepste, ook al verwacht je dat niet, verlangt ieder gezinslid naar herstel van verbinding.
Ieder mens is onverbrekelijk verbonden met zijn familierelaties – dát geeft hoop
Door patronen vanuit je verleden te leren begrijpen word je je ook bewust van jouw verantwoordelijkheid voor de volgende generaties. En mocht de kloof onoverbrugbaar lijken; ervaar je een diepe verlatenheid? Schroom niet je verhaal te delen. Ik wil er voor je zijn!
Iván Böszörményi-Nagy
Nagy is geboren in 1920 in Hongarije. Hij was één van de pioniers in relatie- en gezinstherapie en wist deze ook met elkaar te integreren. De ‘relationele ethiek’ is hierbij richtinggevend, waarin het gaat om verbondenheid, rechtvaardigheid en loyaliteit in relaties.
Daarin was hij beïnvloed door de Joodse filosoof Martin Buber: “De mens is een relationeel wezen en kan dus alleen maar bestaan in relatie met de ander, op basis van een wederkerige dialoog”.
Nagy ontdekte dat betrouwbaarheid in relaties vooral ontstaat door een balans in geven en ontvangen. Door te zorgen voor een ander neemt de eigenwaarde toe. Familierelaties raken vaak verstoord wanneer deze balans ontbreekt, of wanneer destructieve patronen van generatie op generatie zijn doorgegeven. Verantwoordelijkheid nemen voor herstel van familierelaties heeft een positieve uitwerking op onze huidige én toekomstige generatie(s) en daarom de meest krachtige bron van heling en ontwikkeling. Een contextueel hulpverlener is meerzijdig partijdig naar iedere betrokkene (al dan niet aanwezig). Het gesprek op gang brengen en luisteren naar elkaars verhaal geeft vaak veel helderheid, wat het begrip naar elkaar kan versterken.